ben mezun oldum..
geçer mi biter mi dediğim 4 yıl bitti.Biterken herşey çok güzeldi.İçimde çok fazla burukluk yoktu çünkü hepimizi umutlu yeni hayatlar bekliyodu.Okulun son zamanarı yaklaşana kadar okul bitsinde gerisi önemli değil elbet bi gün atanırız elbet bi yerde iş buluruz diyordum.Ama son zamanlar yaklaştıkça bişeyin farkına vardım insan kendi hayatını tek başına kurmak zorunda.Evet o güzel yeni hayatlarımıza bir sürü güzel insan dahil olacaktı ama önce o hayat lazımdı...kendim için çalışmam gerektiğinin farkına vardım.Gerçekten çalıştımda ıkı aya yakın kütüphanede geçti günlerim.Öncesi tabıkı vardı ama çok yoğun çalışmamıştım yinede birikimim iyiydi.Son iki ay hayaller kurarak korkarak sonra yine hayaller kurarak sabahtan akşama kadar çalıştım.O zamana kadar çok çalışmamıştım evet ama bu zamanda yeterliydi.Umutluydum...İlk sınavımda ne olduğunu tam anlayamadım ama sonuç açıklandığında kendim bile inanamadığım iyi bi puan aldım.Ama devamı gelemedi ikinci sınavda yapabileceğim en kötü neti yaptım sanırım ve puanım dibe düştü.Sanırım kader tam da bu.İnsan bi yerden sonra elınden bişey gelmiyo çünkü daha öncesi birebir aynısı çözdüğüm soruları bile yanlış yaptım..
Ve şu an koskoca güzel bir yıl elimden kayıp gitti.Birlikte haya kurduğum arkadaşlarım yenı hayatlarına başlayacak çoğu için o kadar mutluyum ki mutluluğu çok hak eden insanlar allahım kötü günlerini göstermesin.Ama keşke bende içlerinde olsaydım demeden duramıyorum.Özellikle gece uyurken ve sabah uyandığımda...
Bu arada almaya çalışıp aldığım kilolarında hepsini verdim.Ama biraz sakinleşip yeniden başlamam lazım.Dedim ya herkes kendi hayatını ancak kendi elleriyle kurabiliyo..
Benim için dua edin..
